Przejdź do treści

AKTORKI NA BIELANACH: MAGDALENA POPŁAWSKA

W cyklu Aktorki na Bielanach po projekcji filmu ATAK PANIKI (reż. Paweł Maślona) 15 X 2018 o godz. 17.00 spotkanie z MAGDALENĄ POPŁAWSKĄ poprowadzi Lukasz Maciejewski. Jednym z patronów cyklu jest polska sekcja AICT.

MAGDALENA POPŁAWSKA

Urodziła się 3 kwietnia 1980 roku w Zabrzu. W 2004 roku ukończyła krakowską PWST. Była również stypendystką Institut del Teatre w Barcelonie.

Na początku kariery związała się z Teatrem Rozmaitości i brała udział w projekcie „Teren Warszawa”, w ramach którego zagrała m. in. w przedstawieniu „Sny” Iwana Wyrypajewa. Za tę rolę dostała nagrodę dla najlepszej młodej aktorki na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w 2005 roku.

Współpracowała w wieloma niezależnymi grupami twórczymi, głównie warszawskimi. Grała w Teatrze Usta Usta, Konsekwentnym, Wytwórni czy Laboratorium Dramatu. Ma także w dorobku występy na scenach Teatru Narodowego, Współczesnego i Dramatycznego w Warszawie, Teatru Starego w Krakowie oraz Współczesnego we Wrocławiu. W 2008 roku dołączyła do zespołu Nowego Teatru.

W filmie zadebiutowała w 2005 roku rolą w obrazie Przemysława Wojcieszka „Doskonałe popołudnie”. Wystąpiła w filmach takich jak „Dwa ognie” (reż. Agnieszka Łukasiak), „Prosta historia o miłości” (reż. Arkadiusz Jakubik), „Lęk wysokości” (reż. Bartosz Konopka), „Dziewczyna z szafy” (reż. Bodo Kox), „Hiszpanka” (reż. Łukasz Barczyk). Została laureatką nagrody im. Cybulskiego za rolę w filmie „Prosta historia o miłości”. W 2012 roku była nominowana do szwedzkiej nagrody filmowej Guldbagge w kategorii Najlepsza Główna Rola Kobieca za rolę w filmie „Dwa ognie”. Ogromną popularność przyniosła aktorce rola w serialu tv „Usta Usta”.

W swojej pracy wykorzystuje umiejętności wokalne i taneczne. W 2003 roku zdobyła wyróżnienie w konkursie na interpretacje piosenek Agnieszki Osieckiej „Pamiętajmy o Osieckiej” oraz drugie miejsce w XXIV Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Swoje możliwości taneczne zaprezentowała w spektaklach „Koniec” w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego oraz „Nancy. Wywiad” w reżyserii francuskiego choreografa Claude’a Bardouila.

ATAK PANIKI

ŁUKASZ MACIEJEWSKI

Takie niespodzianki w polskim kinie lubię najbardziej. Wprawdzie Paweł Maślona, twórca „Ataku paniki”, nie wziął się znikąd. Ten absolwent WRiTV im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach, już kilka lat temu zachwycił festiwalową publiczność znakomitą etiudą „Magma” z Łukaszem Simlatem w roli głównej, tyle że nie zawsze świetne etiudy studenckie zamieniają się w dojrzałą twórczość reżyserską w pełnym metrażu. A tak jest właśnie stało się w przypadku Maślony.

„Atak paniki” jest nade wszystko filmem dojrzałym. Debiutujący reżyser, wspomagany przez świetnych aktorów, udowadnia, że realizacja filmu, nawet tak skomplikowanego formalnie jak „Atak paniki”, jest jego żywiołem. Młody reżyser, wychodząc od nowelowej, wielowątkowej struktury, płynnie i z wprawą porusza się po wielu gatunkach – od komedii po dramat, z elementami melodramatu, satyry a także thrillera. Robi to tak profesjonalnie i z wdziękiem, że widz nawet na moment nie czuje się przytłoczony gatunkową zmiennością opowieści i nadmiarem postaci.

Co ciekawe i znamienne, za sukcesem „Ataku paniki” stoi również para młodych aktorów, niedawnych absolwentów Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie – Aleksandry Pisuli i Bartłomieja Kotschedoffa, którzy nie tylko znakomicie zagrali w filmie, ale byli również inspiratorami produkcji i razem z Maśloną napisali błyskotliwy scenariusz. Poza wymienionymi, w filmie zwracają uwagę role Julii Wyszyńskiej, Małgorzaty Hajewskiej-Krzysztofik, oraz moja ulubiona „samolotowa scena” z udziałem… Ojca Mateusza i siostry Faustyny, czyli fenomenalnych w wydaniu komediowym Artura Żmijewskiego i Doroty Segdy.

„Atak paniki” to w moim przekonaniu jeden z najciekawszych filmowych debiutów ostatnich lat!

Leave a Reply