Przejdź do treści

Lawrence z Arabii…

Tytuł jest mylący, bo kieruje uwagę w stronę znanego filmu brytyjskiego z początku lat 60. ubiegłego wieku ze znakomitymi aktorami, komedii obyczajowo-historycznej z pierwszą wojną światowa w tle. Spektakl jednak nie nawiązuje do tego filmu, a jeżeli to ciut-ciut, tylko jak do znaku kulturowych nieporozumień, schematów i niedopowiedzeń.

Weronika Szczawińska, podejmując współpracę z grupą niedawno do Polski przybyłych obcokrajowców, którzy – bywało – opuszczali swoje strony z konieczności, szukała odpowiedzi na pytanie: jak się nawzajem postrzegamy. Tutejsi i nietutejsi, tubylcy i przybysze? Jakie pokutują w nas stereotypy? Jakie dziwaczne czasem majaki o tych innych, jedynie wyobrażonych, bo nieznanych. Tytuł to tylko żart – wszyscy jesteśmy dla siebie nawzajem na przykład Lawrence’ami z Arabii.

Najpierw mieli oni sami (czyli przybysze) wystąpić. Ale stanęło na tym, że grają ich z talentem aktorzy Teatru Powszechnego, w tym rewelacyjny Mamadou Góo Bâ, aktor, muzyk i performer, który w marcu tego roku dołączył do zespołu aktorskiego teatru (wcześniej widzieliśmy go m.in. w spektaklu Mai Kleczewskiej Wściekłość).

To dzięki wigorowi aktorów (poza Mamadou grają jak z nut: Wiktor Loga-Skarczewski, Natalia Łągiewczyk, Maria Robaszkiewicz, Karina Seweryn, Piotr Wawer Jr), ich umiejętności tworzenia brawurowych etiud (także iluzjonistycznych) i dowcipnych kolaży ruchowych, spektakl Szczawińskiej staje się bez mała farsą o tożsamości i skrzyżowaniu kultur. Więcej bowiem w naszych kontaktach i obawach wymyślonego lęku albo niewiedzy niż rzetelnej prawdy i znajomości faktów. Reżyserka i jej aktorzy stawiają przed widzami proste, ale ważne pytania: A wy? Czy naprawdę potraficie zrozumieć innych? Czy nie czujecie się zagubieni spotykając się z tzw. obcym? Co z wami? Co wy właściwie o nich wiecie? Pora się otrząsnąć z narzuconej zmory. Czyli: kawałek dobrej roboty teatralnej i dobrych pytań na przyszłość.

Tomasz Miłkowski

Lawrence z Arabii, reżyseria Weronika Szczawińska, dramaturgia Piotr Wawer Jr, scenografia Daniel Malone, Teatr Powszechny w Warszawie, premiera 22 czerwca 2018

[fot/ Magda Hueckel/Teatr Powszechny]

Leave a Reply