Czternaścioro bohaterów, pijanych, po części zamroczonych alkoholem, ale po części za sprawą nadużycia napojów wyskokowych odzyskujących strzępy tożsamości, przetaczają się po wielkiej scenie podzielonej na kilka wyodrębionych fragmentów przestrzeni. Dzięki obrotowej scenie przenosimy się z zimnej ulicy z uliczną sadzawką do obojętnego salonu, potem wegetariańskiej knajpy, na przystanek autobusowy, i znowu w jakąś anonimową przestrzeń. W tle szarobure wideo ze zbliżeniem ulicznego chodnika, perspektywa pijanego, zmagającego się z utraconą równowagą. Ta chwilami nawet zabawna sztuka jest skowytem duszy, wołaniem o pomoc do drugiego człowieka z nadzieją, że jeszcze jest szansa na wyplątanie się z pułapki jałowego życia z wiarą w siłę ocalającej miłości.
Świetnie przetłumaczona sztuka, która aż ocieka wulgaryzmami, zyskuje w przekładzie Agnieszki Lubomiry Piotrowskiej muzyczną formę o poetyckiej skali. U wielu autorów brzmiałoby to nie do zniesienia, ale u Wyrypajewa nie tylko uchodzi, ale jest całkiem na miejscu – to miara jego słuchu językowego i artystycznego wyczucia.
tm
PIJANI Iwana Wyrypajewa, tłum. Agnieszka Lubomira Piotrowska, reż. Wojciech Urbański, scenografia Anna Tomczyńska, choreografia(gr. choreia = taniec + grapho = piszę), sztuka tworzenia u... More Aneta Jankowska, oprac. muz. Natalia Czekała, reż. świateł Karolina Gębska, multimedia Adrian Cognac, Scena im. G. Holoubka Teatru Dramatycznego m. st. Warszawy, premiera 11 maja 2018
[na zdj.: Agnieszka Warchulska i Łukasz Lewandowski]
[czytaj więcej: Tomasz Miłkowski, Szept boga – https://www.aict.art.pl/2018/05/22/szept-boga/]
