Przejdź do treści

„Ginczanka. Chodźmy stąd” – premiera Teatru Żydowskiego

Spektakl o polsko-żydowskiej poetce dwudziestolecia międzywojennego, Zuzannie Ginczance, mogliśmy zobaczyć przedpremierowo 3 września podczas XIV edycji Festiwalu Singera. Premiera monodramu „Ginczanka. Chodźmy stąd” w reżyserii Krzysztofa Popiołka odbędzie się 14 października 2017 roku na scenie kameralnej im. Szymona Szurmieja przy ul. Senatorskiej, w tymczasowej siedzibie Teatru Żydowskiego. Kolejne pokazy 15 i 16 października oraz 29 i 30 listopada. W tytułową rolę wciela się Ewa Dąbrowska. Na pianinie akompaniuje jej Andrzej Perkman.

Ginczanka. Chodźmy stąd” – opis spektaklu:

Opowieść – o czym? – o życiu i śmierci – kogo? – Zuzanny Poliny Gincburg czy Zuzanny Ginczanki? – opowieść o miłości czy o wojnie? – o życiu czy umieraniu?

„Nie boję się ogromu świata” – pisała mała dziewczynka któregoś ostatniego dnia lata, w jakichś ostatnich latach pokoju, w świecie pięknej przeszłości. To inicjujące zdanie rozpoczyna opowieść, której tytuł dałby się streścić w dwóch słowach: moje życie. Nie wie jeszcze, że będzie to brutalnie przerwana, niedokończona opowieść: o nieuczciwej śmierci, o przedwczesnym umieraniu. To otwierające zdanie wypowiada do nas z końca przedwojennej Warszawy. Już nie będzie takiego lata, już nie będzie takiego miasta i już nie będzie takiego świata. Kolejne miejsca, z których trzeba uciekać – Warszawa, Lwów, Kraków – staną się ciągiem nie tylko geograficznym. To przede wszystkim łańcuch stanów lękowych, przez które przechodzi Ginczanka. W spektaklu obserwujemy kondycję człowieka nieuchronnie zbliżającego się do własnego końca.

„Coś przyjdzie: miłość albo wojna” – pisze na długo przed 1939 rokiem. „Zdychasz, stara Europo”.  Nieustanne przeczucie nadciągającej katastrofy, poczucie, że może nas nie być, generuje pytania: jak pożegnać się ze światem, wiedząc, że nadchodzi koniec? Jakimi słowami zbudować schron na kartach literatury, żeby móc obronić siebie? I wreszcie, kiedy wszystko poprzednie się nie uda: jakimi słowami podsumować tę opowieść: moje życie.

A tak chciałoby się żyć. O sekundę, o milimetr dłużej…

Realizatorzy:

Reżyseria i adaptacjaKrzysztof Popiołek
Scenografia: Anna Wołoszczuk
Kostiumy: Piotr Popiołek
Wideo: Krzysztof Popiołek
Kompozytor: Dominika Świątek

Muzyka na żywo: Andrzej Perkman

Obsada: Zuzanna Ginczanka – Ewa Dąbrowska, dziewczynka – Zofia Młyńska / Sonia Vinyavskaya

Plakat: autorem plakatu jest Michał Szperling; zdjęcie pochodzi ze zbiorów Muzeum Literatury

Zdjęcia: Bartek Warzecha

Premiera: 14 października 2017 r.

Miejsce: Scena kameralna im. Szymona Szurmieja, Senatorska 35

Terminy: 14 października g. 19.00, 15 października g. 16.00 i 19.00, 16 października g. 19.00, 29 i 30 listopada g. 19.00

Strona www: http://www.teatr-zydowski.art.pl/spektakl/ginczanka-chodzmy-stad, http://www.teatr-zydowski.art.pl/wydarzenia/ginczanka-chodzmy-stad-premiera

Wydarzenie na FB: https://web.facebook.com/events/1697282093649791/?fref=ts

Bilety online: (40 zł) http://www.teatr-zydowski.art.pl/ oraz w kasach Teatru Żydowskiego (przy ul. Senatorskiej 35 i al. Niepodległości 141 A)

Kasy Teatru Żydowskiego:

Klub Dowództwa Garnizonu, al. Niepodległości 141a

od poniedziałku do piątku: 11.00-14.00 oraz 15.00-18.00, sobota: 12.30-19.00, niedziela: 14.30-18.00

tel.: (22) 850 56 56, kasa@teatr-zydowski.art.pl

Tymczasowa siedziba Teatru Żydowskiego, ul. Senatorska 35

od środy do soboty: 10.00-14.00 oraz 15.00-19.00, niedziela: 10.00-18.00

tel.: (22) 850 64 35, kasa@teatr-zydowski.art.pl

Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich – Centrum Kultury Jidysz

Warszawa, ul. Senatorska 35

http://www.teatr-zydowski.art.pl/

Leave a Reply