Przejdź do treści

W Kaliszu baśń o podeptanym chlebie

Teatr im. W. Bogusławskiego W Kaliszu miał w listopadzie premierę Najgorszego człowieka na świecie w reżyserii Anny Smolar [na zdjęciu] i to przedstawienie zostało uznane przez Witolda Mrozka w Gazecie Wyborczej jako jeden z 12 najlepszych spektakli 2016 roku. Napisał: Luźna adaptacja książki Małgorzaty Halber to mocny spektakl o alkoholizmie, zrobiony z ironią, dowcipem i niestroniący od patosu. Brzmi strasznie? Teatrowi Anny Smolar, wybitnie inteligentnemu i bardzo przystępnemu zarazem, niestraszne żadne zadanie.

Adaptacja książki: Anna Smolar we współpracy z zespołem aktorskim, kostiumy i scenografia: Anna Met, opracowanie muzyczne i światła: Rafał Paradowski. (Autor zdjęcia: Bartek Warzecha).

Obsada: Natasza Aleksandrowitch, Izabela Beń, Dawid Lipiński, Marcin Trzęsowski, Izabela Wierzbicka.

Spektakl to wariacja na temat głośnej książki Małgorzaty Halber – pisarki, dziennikarki, rysowniczki. Autorka, opisując swoje osobiste doświadczenia, mierzy się z tabu kobiecego alkoholizmu, przekracza je, skłania do przyjęcia nieoczywistej perspektywy. Halber traktuje bowiem nałóg jako symptom czegoś głębszego, trudnego do rozpoznania i nazwania, prowokującego do namysłu nad tym, w jaki sposób tworzymy więzi z innymi i z samymi sobą. Kameralny spektakl Anny Smolar stawia w punkcie wyjścia kilka pytań – prostych i podstawowych.

Kim jesteśmy dla siebie?

My, członkowie rodziny, współpracownicy, sąsiedzi, współobywatele?

My twórcy i widzowie, zebrani w jednej sali?

Jak rozmawiamy? Jak słuchamy? Czy pomagamy? Czy pogrążamy?

Czy jesteśmy zależni, czy niezależni?

A na 25 lutego kaliski teatr zapowiada premierę sztuki O dziewczynce, która podeptała chleb Magdy Fertacz na motywach baśni Hansa Christiana Andersena
„Dziewczyna, która podeptała chleb”.
Reżyseria: Przemysław Jaszczak, scenografia: Zuzanna Srebrna, kostiumy: Adam Królikowski, muzyka: Piotr Klimek.

Opis: Amanda rodzi się wściekła. Wściekła na swoich przodków i na przodków ich przodków. Wściekła na to, że żyli i żyją w biedzie i dlatego i ona musi w niej żyć. Amanda nie lubi much i tego, że na nic w domu nie ma pieniędzy, mimo że rodzice ciężko pracują, starają się, harują. Ale nie stać ich, żeby kupić Amandzie nową sukienkę, czy nowe buty, czy opłacić wymarzone lekcje gry na wiolonczeli. Z tej wściekłości Amanda robi rzeczy brzydkie, bardzo okrutne, których się nie wstydzi. Kiedy rodzice zmuszeni są sprzedać jej ukochaną wiolonczelę, Amanda robi się jeszcze bardziej wściekła i okrutna; postanawia uciec z domu. „Widocznie urodziłam się taka, tłumaczy to sobie. Gdybym tylko umiała grać na wiolonczeli” – wzdycha codziennie Amanda. I to wzdychanie sprawia, że na drodze w nieznane pojawia się Bogata Pani, która zabiera Amandę do swojego świata, daleko od błota, much i jej ubogich rodziców. Czy Amanda znajdzie wreszcie szczęście, którego tak pragnie? Może tak, ale zanim to się stanie będzie musiała zejść do Świata Podziemi, świata, w którym mieszkają cienie każdej żyjącej istoty. Gdzie mieszkają brzydota, skąpstwo, chciwość i nienawiść. Trzymajcie kciuki za Amandę, żeby się jej udało pokonać potężnego przeciwnika, jakim jest jej własny cień.

Obsada:

Urszula Chrzanowska (gościnnie), Agnieszka Dzięcielska, Jacek Jackowicz, Ewa Kibler, Kama Kowalewska, Wojciech Masacz, Michał Szostak (gościnnie; debiut aktorski), Marcin Trzęsowski.

Opr. Ewa Sośnicka-Wojciechowska

Leave a Reply