Przejdź do treści

O Kwiatkowskiej w Helu

14 lipca w Helu, o godzinie 19.00 w miejscowej remizie strażackiej, w kolejnym dniu festiwalu TEATR W REMIZIE rozmawiać będziemy o fenomenie aktorstwa IRENY KWIATKOWSKIEJ. Mimo niezwykłej popularności artystki (Kobieta pracująca z „Czterdziestolatka”, gwiazda kabaretu Starszych Panów, Dudka i ulubienica dzieci za jej cudowne interpretacji wierszy) nie można znaleźć portretu Ireny Kwiatkowskiej w książkach poświęconych aktorstwu czy dziejom teatru powojennego. Gdyby nie książka Romana Dziewońskiego („Irena Kwiatkowska i znani sprawcy”) zniknęłaby z pamięci jak wielu innych wybitnych artystów.

Marta Fik w „35 sezonach” – książce o powojennym teatrze dała wprawdzie krótki biogram artystki, ale w tekście książki wymienia ją tylko raz jednym tchem z innymi aktorami o komediowym emplois. Jak by było rzeczą wstydliwą rozśmieszanie i budzenie radości!

 

Wyjątkiem szlachetnym Encyklopedia Teatru Polskiego Bożeny Frankowskiej, w której zawarty została taki celny portret artystki:

„Aktorka wszechstronnie utalentowana, o dużym temperamencie scenicznym, niepowtarzalnym emplois komediowym, miała niecodzienne zdolności charakterystyczne oraz umiejętności parodystyczne, świetnie korespondujące z wrażliwością humorystyczną współczesnego Polaka. Dzięki temu zyskała niespotykanie szeroką popularność, zwłaszcza jako świetna wykonawczyni monologów i piosenek (popisowa z Kabaretu Starszych Panów: Katuj mnie, tratuj, ja przebaczę wszystko ci jak bratu). W krótkich scenkach tworzyła postacie zadziwiające trafnością rysunku i prawda doświadczenia, śmiało parodystycznie przerysowane, ale zarazem przedstawiana w aurze ciepła i sympatii. Miała dar rozśmieszania widowni niezauważalnymi a niezawodnymi środkami (jakiś grymas twarzy, niespodziewana intonacja głosu, gest podkreślający słowo), utrzymanymi w granicach dobrego smaku, podawanymi z elegancją, taktem i kulturą”.

Zapraszamy serdecznie na spotkanie, które prowadzić będzie red. Tomasz Miłkowski.

Leave a Reply