Przejdź do treści

MIARKA ZA MIARKĘ

Na tę okazję Wiedeń został przeniesiony do Warszawy. Akcja Szekspirowskiej Miarki za miarkę toczy się we współczesnej Warszawie. Żeby nie było wątpliwości, scena wystawia salę sejmową, a na samym początku spektaklu na horyzoncie opuszczona zostanie na całą wysokość sceny biało-czerwona flaga, nad drzwiami zaś wiodącymi do zaplecza Sejmu widać nieduży krzyż. Oskaras Koršunovas znalazł w Miarce za miarkę doskonały scenariusz kabaretu erotyczno-politycznego z tragedią w tle. Postaci utworu potraktował jak marionetki, którymi poruszając, można odkryć mechanizmy świata, tego dawnego, tego dzisiejszego i pewnie tego przyszłego. Masywna zabudowa sceny, wielkie drewniane ławy sejmowe z miejscami prezydialnymi i mównicą, sekretne przejścia, liczne schody i drzwi, rzeźby i ozdobne barierki tworzą na scenie istny labirynt, w którym zaplątują się bohaterowie, co pewien czas niknąc w czeluściach, kiedy na przykład okazuje się, że tuż za mównicą znajduje się mroczne więzienie. Ta rozbudowana dekoracja przytłacza, dosłownie przygniata bohaterów dramatu, najwyraźniej zdominowanych przez warunki zewnętrzne.

tm

MIARKA ZA MIARKĘ Williama Shakespeare’a, tłum. Piotr Kamiński, reż. Oskaras Koršunovas, scen. Gintars Makarevičius, kostiumy Aneta Suskiewicz, muz. Anatas Jasenka, choreografia Vesta Grabštaité, światła Eugenbijus Sabaliauskas, drugi reżyser Aldona Figura, Teatr Dramatyczny m. st. warszawy, Scena im. Gustawa Holoubka, premiera 3 kwietnia 2016

Leave a Reply