Przejdź do treści

25 sezonów w stolicy: sezon 2010/2011

Dwudziesty drugi odcinek „serialu” 25 sezonów w stolicy: 1989-2014 (dla nerwowych):

Sezon 2010/2011

Zadyszka

Znowu zmiany dyrekcyjne, z Ateneum odeszła Izabella Cywińska, pokonana przez garderobę, a z Powszechnego Jan Buchwald po wyremontowaniu teatru, czyli kiedy zrobił swoje.

Prawie wszystko, co najważniejsze w teatrach publicznych, zdarzyło się na początku sezonu, wtedy trafiły na afisz: Nasza klasa Tadeusza Słobodzianka (Teatr na Woli), Koniec Krzysztofa Warlikowskiego (Nowy) i Kreacja Ireneusza Iredyńskiego (Narodowy). Potem doszła jeszcze Mewa Czechowa (Narodowy) i przyszła zadyszka. Wprawdzie z impetem objął dyrekcję Polskiego Andrzej Seweryn, m.in. odkrywczym Cydem i widowiskowym Wieczorem Trzech Króli z arcykomicznym Malvoliem Jarosława Gajewskiego, ale pozostałe teatry wzięły na przeczekanie. Zawiodły próby przebudzenia warszawskiego Studia – większość premier rozczarowała, w szczególności Przed odejściem w stan spoczynku.

Premiera dramatu Słobodzianka, określanego przez niektórych „świetlicowym”, kąsanego za powierzchowność, była aktem odwagi i mądrości w podejściu do naszej przeszłości.

O Końcu Warlikowskiego pisano z zachwytem i z rozczarowaniem, czyli jak zawsze. Reżyser wyraźnie skłania się ku nowym technikom medialnym. Tę fascynację widać było w ubocznej produkcji Nowego – Życiu seksualnym dzikich w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego. Na biegunie przeciwnym zachwyciła dawno niegrana Kreacja (reż. Bożena Suchocka) – diagnoza chorego rynku sztuki, opowieść o manipulacji i odkupieniu, ale korona aktorska sezonu przypada Mewie Czechowa w reżyserii Agnieszki Glińskiej (Nagroda Boya). Wszyscy grali wybornie, od Joanny Szczepkowskiej (Arkadina) po Modesta Rucińskiego (Trieplew).

 

Nieźle radziły sobie sceny prywatne – IMKA dała zaskakującą adaptację Wodzireja Feliksa Falka (reż. Remigiusz Brzyk), a w Polonii ręce same składały się do oklasków na 32 omdleniach wg Czechowa w doborowej obsadzie: Krystyna Janda, Ignacy Gogolewski, Jerzy Stuhr, który tym spektaklem – za namową Jandy – świętował 40 lat pracy scenicznej.

Tomasz Miłkowski

Na zdj. scena ze spektaklu NASZEJ KLASY. HISTORII W XIV LEKCJACH Tadeusza Słobodzianka, reż. Ondrej Spišak, scenografia František Liptak, kostiumy Jan Kozikowski, muz. Bartłomiej Wożniak, choreografia Anna Iberszer, kier. prod. Magdalena Romańska, Teatr na Woli, koprodukcja Fundacja Sztuka Dialogu i Konfrontacje Teatralne w Lublinie, prapremiera polska 16 października 2010, fot. K. Bieliński/archiwum Teatru Dramatycznego

Szersze omówienie sezonu w Atlasie teatralnym stolicy – w komentarzu w zakładce Sezony, 2010/2011

 

Leave a Reply