Przejdź do treści

25 sezonów w stolicy: sezon 1998/1999

Dziesiąty odcinek „serialu” 25 sezonów w stolicy: 1989-2014 (dla nerwowych):

Sezon 1998 1999

Taka ballada…

Piotr Cieplak montuje w Studiu kolaż Taka ballada, ilustrujący związki rozmaitych tekstów kultury – od Biblii po Kubusia Puchatka, jak puzzle sezonu teatralnego.

Reforma zagląda teatrom w oczy, brakuje pieniędzy, zmniejsza się liczba premier, nie odbywają się Warszawskie Spotkanie Teatralne.

Narodowy staje się Domem Wyspiańskiego. Jerzy Grzegorzewski mistrzowsko inscenizuje Sędziów przy Wierzbowej, przypowieść o ludzkim losie, rozdartym między sprzeczne namiętności i przeciwstawne porządki religijne. Na dużej scenie króluje Kartoteka żewicza w reż. Kazimierza Kutza (Nagroda Boya) ze Zbigniewem Zamachowskim w roli Bohatera. Poza tym na afiszu Narodowego monumentalny Dialogus de passionae Kazimierza Dejmka; Taniec śmierci Strindberga w reż. Adama Hanuszkiewicza; autorski fresk Janusza Wiśniewskiego wg Samuela Zborowskiego Słowackiego i Traktat o marionetkach Kleista w inscenizacji Henryka Tomaszewskiego (Nagroda im. Swinarskiego). Wiele odrębnych stylistyk, które łączy staranność wykonania i zamysł ukazania panoramy polskiej sztuki inscenizacji.

 

W Powszechnym pokazy sztuki aktorskiej: Kaleka z Inishmaan McDonagha (reż. Agnieszka Glińska i Władysław Kowalski), Fedra Racine’a z Krystyną Jandą i Simpatico Sama Sheparda (reż. Mariusz Grzegorek) z Januszem Gajosem.

W Rozmaitościach elektryzuje pastiszowa przeróbka Ślubów panieńskich Grzegorza Jarzyny. Sprzeczne oceny budzi, zrealizowany w koprodukcji z Towarzystwem Teatralnym dramat brutalisty Marka Ravenhilla Shopping and fucking (reż. Paweł Łysak).

Rozczarowuje monumentalne Zachodnie wybrzeże Koltesa w reż. Krzysztofa Warlikowskiego (Studio), opinie o spektaklu Krystiana Lupy wg Powrotu Odysa Wyspiańskiego (Dramatyczny), są podzielone – w pamięci pozostaje obraz monumentalnego okrętu ukazującego się w finale.

Montownia tym razem w tonacji serio daje Wspólny pokój wg Uniłowskiego (w reż. Waldemara Śmigasiewicza), a na Woli kilka udanych przedsięwzięć impresaryjnych (Cena Millera w reż. Bogdana Augustyniaka).

Tomasz Miłkowski

Na zdj.: Jerzy Trela (Samuel) i Krzysztof Globisz (Natan) w SĘDZIACH Stanisława Wyspiańskiego, reż. Jerzy Grzegorzewski, scenografia Barbara Hanicka, muz. Stanisław Radwan, Teatr Narodowy, Scena przy Wierzbowej, premiera 29 stycznia 1999, fot. Wojciech Plewiński/ archiwum Teatru Narodowego

Szersze omówienie sezonu w Atlasie teatralnym stolicy – w komentarzu w zakładce Sezony, 1998/1999

Leave a Reply