Przejdź do treści

Poznań teatralny jesienią

Z różnych powodów czekam na październik z wielką niecierpliwością. Jest to miesiąc urodzin moich oraz kilku innych zaprzyjaźnionych „skorpionów”. Jest to też miesiąc, kiedy do miasta wracają studenci sprawiając, że zaczyna ono żyć innym, szybszym rytmem, co ratuje nas przed jesienną melancholią i sprawia, że zapominamy o letniej gnuśności.

W teatrach gnuśność ta jest oczywiście pozorna. Próby do nowych spektakli trwają zwykle już od połowy sierpnia, by pod koniec września lub częściej na początku października zaowocować premierami.

Niewątpliwym rekordzistą, jeśli chodzi o ich ilość jest Teatr Polski w Poznaniu, w którym w nadchodzącym kwartale czekają nas aż cztery prapremiery (!). Na najbliższą możemy się wybrać już 5 października. Będzie to spektakl pt. Szczaw, frytki Zoltana Egressy, w reżyserii Piotra Kaźmierczaka, który powstaje w ramach działalności PiniA (Pracowni Inicjatyw Aktorskich).

10 listopada zobaczymy prapremierę Kwaśnego mleka Maliny Prześlugi – laureatki nagrody głównej, nagrody dziennikarzy oraz nagrody publiczności w szóstej edycji konkursu dramaturgicznego METAFORY RZECZYWISTOŚCI 2013, zorganizowanego przez Teatr Polski. Reżyseria: Ula Kijak.

Kolejna prapremiera w ramach PiniA (Pracownia Inicjatyw Aktorskich) odbędzie się 7 grudnia. Spektakl c’not@ logout wg tekstu Agaty Biziuk i Agnieszki Makowskiej wyreżyseruje Agata Biziuk.

Na inscenizację drugiego tekstu, uhonorowanego nagrodą główną w tegorocznej edycji konkursu METAFORY RZECZYWISTOŚCI, zapraszają autorzy 29 grudnia.

Dramat Ene due rike fake Marzeny Matuszak przeniesie na scenę Joanna Grabowiecka.

Teatr Wielki zapowiada wydarzenie, którym niewątpliwie będzie misterium sceniczne Parsifal Richarda Wagnera, na podstawie eposu rycerskiego Wolframa von Eschenbacha. Kierownictwo muzyczne obejmie Gabriel Chmura. Reżyserią i koncepcją scenograficzną spektaklu zajmą się członkowie słynnej ze swych niekonwencjonalnych inscenizacji duńskiej grupy HOTEL PRO FORMA: Kirsten Dehlholm, Jon R. Skulberg oraz Iury Trojaborg.

Premierę misterium scenicznego zaplanowano na 18 października. Będzie jej towarzyszyło kilka interesujących wydarzeń:

– 16.10. – koncert włoskiego gitarzysty, Luigi Attademo;

– 17.10. – „Geniusz i legenda”, wykład wybitnego polskiego wagnerologa prof. Krzysztofa Kozłowskiego;

– 18.10. – wernisaż wystawy fotograficznej Juliusza Multarzyńskiego pt. Ryszard Wagner na polskich scenach.

Kolejna operowa premiera odbędzie się 6 grudnia, a będzie to Portret niemal zupełnie zapomnianego w Polsce kompozytora Mieczysława Wajnberga. Libretto, na podstawie opowiadania Nikołaja Gogola: Aleksander Miedwiedjew, współpraca artystyczna: Opera North Production, kierownictwo muzyczne: Tadeusz Kozłowski, reżyseria: David Pountney.

 

W poprzednim felietonie zapowiadałam startujący we wrześniu w poznańskim Centrum Kultury ZAMEK program performatywny „Archiwum ciała”. Jest on próbą zabrania głosu w toczącej się w środowisku twórców i krytyków tańca współczesnego dyskusji o wydobywaniu dawnych choreografii na dzisiejszą scenę. Nurt ten zyskał określenie „archeologii tańca”.

11 października kuratorka programu Anna Królica proponuje spektakl premierowy WHATEVER, w reżyserii Tomasza Bazana; design: Patrycja Płanik; choreografia/taniec: Tomasz Bazan, Anita Wach, Anna Steller, Jan Borecki; muzyka: Jan Duszyński; realizacja/współpraca: Maciej Połynko produkcja: Centrum Kultury „Zamek” / Teatr Maat Projekt / Centrum Kultury w Lublinie / Muzeum Woli Warszawa.

Przed spektaklem odbędzie się panel dyskusyjny z udziałem: Joanny Szymajdy, Anny Burzyńskiej i Witolda Mrozka, pt. Co ma wspólnego archeologia z teatrem/tańcem? O różnych sposobach uobecniania dawnych arcydzieł tańca.

W ramach programu zobaczymy również: 30 października spektakl Kayi Kołodziejczyk Brith Outtańczą: Kaya Kołodziejczyk, Karolina Wołkowiecka, Filip Szatarski, Karol Tymiński, Ramona Nagabczyńska, a 7 grudnia, po raz pierwszy w Polsce, spektakl Urheben/Aufheben Martina Nachbara – próba zrekonstruowania cyklu Affectos Humanos Dore Hoyer, niemieckiej choreografki, zwanej ostatnią reprezentantką tańca ekspresjonistycznego.

Polski Teatr Tańca prócz kolejnych odcinków cyklu jubileuszowego „Polski Teatr Tańca wczoraj i dziś”, planuje w najbliższych miesiącach dwie premiery. 8 i 9 listopada – widowisko w choreografii Pauliny Wycichowskiej, z muzyką Tomasza Prasquala Praszczałka, Architektura świata. Reżyseria światła – Katarzyna Łuszczyk.
7 i 8 grudnia odbędzie się premiera spektaklu Volta, do którego choreografię przygotowuje Andrzej Adamczak, a muzykę – Iwo Borowczyk.

 

W ramach działalności Centrum Rezydencji Teatralnej SCENA ROBOCZA powstaje spektakl teatralny, będący jednocześnie instalacją wizualno-dźwiękową, pt. Odzyskane. Jego autorem jest Ludomir Franczak. Jest to opowieść oparta na życiorysach obywateli niemieckich, których w 1946r. nowa władza zastała na terenach tzw. „ziem odzyskanych”. Scenariusz, reżyseria, scenografia: Ludomir Franczak, muzyka: Marcin Dymitr. Premiera: 8 listopada.

 

I na końcu pozwolę sobie na odrobinę autopromocji: 4 października zapraszam na premierę kolejnego monodramu w reżyserii i wykonaniu Janusza Stolarskiego, niezależnego artysty teatralnego, Hiob, mój przyjaciel. Scenariusz: Renata Stolarska i Janusz Stolarski, muzyka: Patryk Lichota, projekcje video: Tomasz

Jarosz, produkcja Centrum Rezydencji Teatralnej SCENA ROBOCZA.

 

Renata Stolarska

Leave a Reply