W październiku na afiszu w Lublinie.
Teatr im. J. Osterwy
Na październik Teatr Osterwy przygotował dla swoich widzów wiele interesujących propozycji. Do najciekawszych należy spektakl Iwona, Księżniczka Burgunda w reżyserii Bogdana Toszy. Akcja(łac. actio = działanie) ciąg zdarzeń w utworze dramatyc... More dramatu(gr. drama), rodzaj literacki (obok epiki i liryki), obejmuj... More rozgrywa się na fikcyjnym dworze jakiejś nierzeczywistej krainy. W środowisku niezwykle hermetycznym, rządzonym zasadami drobiazgowo sformalizowanej etykiety, każdy element obcy, nieprzestający, razi podwójnie. A taka właśnie jest Iwona. Kobieta znikąd, autentyczna i nieskrępowana zasadami „dobrego tonu”. Mimo swojej programowej bierności, oddziałuje na otoczenie z niezwykła siłą. Jej prawdziwość, „rozlazłość”, brak ustalonej formy drażnią, ale i budzą fascynację ludzi żyjących według ustalonych zasad. Paradoksalnie, apatyczność bohaterki zmusza do aktywności, zajęcia wyraźnego stanowiska wobec tego, co reprezentuje sobą Iwona. A nikogo nie pozostawia ona obojętnym. W konfrontacji z tą postacią wychodzi na jaw wszystko, co na co dzień skrywane bywa pod osłoną dobrych manier. Reakcje na jej zarazem intrygującą i irytującą inność są skrajne i obejmują próby: zdemaskowania, ośmieszenia, otrucia, zrozumienia, a nawet poślubienia (książę Filip). Żadna ze strategii nie pozwala jednak na dopasowanie Iwony do reguł rzeczywistości, w której się znalazła. Dopiero gdy kłopotliwa książęca narzeczona umiera zadławiona ością, cały dwór oddycha z ulgą i wszystko wraca wreszcie do normy. W obsadzie m.in.: Marta Sroka, Jolanta Rychłowska, Jerzy Kurczuk i Paweł Kos.
W tym miesiącu na deskach Osterwy będzie można obejrzeć również jedno z najmroczniejszych dzieł światowej dramaturgii, nazywane też „tą sztuką”. Chodzi oczywiście o Makbeta Williama Szekspira, utwór o nieposkromionej namiętności władzy, która prowadzi do najpotworniejszych zbrodni. Towarzysząca inscenizacjom Makbeta czarna legenda wykroczyła daleko poza granice literatury. Ponoć jego adaptacje ściągają klątwę na reżysera i aktorów, podobno wystawianiu „diabelskiej sztuki” towarzyszyła imponująca liczba pożarów, dziwnych wypadków i niewyjaśnionych śmierci. Faktem jest, że ta, najbardziej chyba ponura z tragedii mistrza ze Stratfordu, nawet bez przypisywanego jej zgubnego wpływu, roztacza wokół siebie wyczuwalną aurę fatalizmu. Jego przyczyn można upatrywać w sięgnięciu przez autora aż do praźródeł tego, co możemy określić jako inteligentne zło. Oto na naszych oczach postępujący zgodnie z nakazami honoru wódz i praworządny poddany staje się królobójcą, a jego oddana małżonka – prowodyrką i inspiratorką kolejnych krwawych mordów. A przyczyną tego samonapędzającego się łańcucha potworności staje się jedna tajemnicza przepowiednia, a może raczej uśpione zło, które tkwi w człowieku czekając na moment swojego przebudzenia. W lubelskiej inscenizacji wyreżyserowanej gościnnie przez Leszka Mądzika duszną atmosferę szkockich wrzosowisk potęguje niepokojąca gra światła i cienia, ograniczenie ruchu scenicznego i zaprojektowane przez Zofię de Ines czarne kostiumy.
Teatr Widzenie
Odpowiedzią na stawiane niekiedy zarzuty, że kultura i sztuka nie mają wiele wspólnego z tzw. „prawdziwym życiem” może być spektakl Palec między żebra Adama Bartosia. Przedstawienie stanowi owoc trzyletnich poszukiwań i rozważań grupy uczestników warsztatów teatralnych prowadzonych przez Teatr Widzenie. Motyw przewodni „Palca między żebrami” stanowi bieda oraz brak perspektyw na pozytywną zmianę. Sami twórcy podsumowują treść przedstawienia następująco: „W naszym kraju jest bieda. Nie ma co jeść i nie ma pracy. Rządzi mafia, a lekarze strajkują. Nie ma nas na liście tych, którym się udało. Może jesteśmy niezaradni. A może rewolucja jest dzisiaj możliwa tylko dla tych, którzy szantażują. Stoimy jak te krowy”. W przedstawieniu wystąpią m.in.: Joanna Dzieuszyńska, Edyta Madej, Paweł Sobocki, Jan Nieściur i Monika Suszek. Kolejnym wartym uwagi spektaklem Adama Bartosia jest monodram „Czego oczekujesz ode mnie tej dzisiejszej nocy”. Stanowi on opowieść o tęsknocie i wątpliwościach, zarówno w relacji z drugą osobą, jak i w odniesieniu do samego siebie. Tytuł przedstawienia stanowi jednocześnie pytanie, jakie główna bohaterka (grana przez Edytę Madej) stawia zadaje spotkanemu mężczyźnie, choć zaczyna rozumieć, że również ona jest osobą, która powinna na to pytanie odpowiedzieć.
Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice”
Już od 12. 10 do spektakli „Kosmosu Gardzienic” dołącza nowa produkcja teatralna OPT w reżyserii Jamesa Brennana, australijskiego reżysera, który jest członkiem teatru Gardzienice od 2012. Spektakl stanowi zaskakującą i eklektyczną reinterpretację mitu o Kainie, zrealizowaną w nawiązaniu do utworów rzymskiego komediopisarza Terencjusza, filozofii dziewiętnastowiecznego egzystencjalisty Unamuno oraz tekstów Lorda Byrona.
