Przejdź do treści

KONIEC

 

To nie jest adaptacja Procesu, raczej wariacja, spektakl, który korzysta z inspiracji Kafkowskich, motywów, tekstu, wykorzystując je do stworzenia własnej opowieści, a właściwie wizji. Nie tyle chodzi o opowiedzenie historii, co o wytworzenie stanu rozwibrowania wyobraźni. Stan pośredni między życiem a śmiercią scala to przedstawienie Krzysztofa Warlikowskiego, które rozpadając się na dwie odrębne części jest właściwie dyptykiem: część pierwsza mówi o zatraceniu się w życiu, a druga o zatraceniu w śmierci.

KONIEC Krzysztofa Warlikowskiego na podstawie Nickel Stuff Bernarda-Marie Koltčsa, Procesu i Myśliwego Grakchusa Franza Kafki oraz Elisabeth Costello Johna Maxwella Coetzee’ego, reżyseria Krzysztof Warlikowski, scenografia Małgorzata Szczęśniak, choreografia Claude Bardouil, muzyka Paweł Mykietyn, Paweł Bomert, Paweł Stankiewicz, adaptacja Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński, reżyseria świateł Felice Ross, dramaturgia Piotr Gruszczyński, wideo Denis Guéguin, koprodukcja Théâtre de l’Odéon, Paryż; Théâtre de la Place, Ličge; La Comédie de Clermont-Ferrand – Scène Nationale, Clermont-Ferrand; Hebbel am Ufer, Berlin, Nowy Teatr, 30 września 2010

Leave a Reply