Pod tym tytułem 30 października, w 70. rocznicę powstania Teatru Rapsodycznego, w Teatrze Polskim w Warszawie odbył się koncert poetycki z udziałem wybitnych artystów scen polskich. Mieliśmy okazję obcować z mistrzowskimi wykonaniami poezji Norwida, Mickiewicza, Słowackiego, Wyspiańskiego, Gałczyńskiego, Wojtyły, Miłosza i Herberta w interpretacji Ireny Jun, Mai Komorowskiej, Teresy Budzisz – Krzyżanowskiej, Haliny Winiarskiej, Jarosława Gajewskiego, Krzysztofa Globisza, Ogierda Łukaszewicza, Andrzeja Seweryna i Jerzego Treli. Gośćmi specjalnymi koncertu byli artyści Teatru Rapsodycznego: Halina Kwiatkowska i Tadeusz Malak. U boku luminarzy teatru wystąpiła utalentowana Marta Kurzak i Laureat Ogólnopolskiego Konkursy Recytatorskiego Janusz Kamiński.
N/z: Irena Jun podbiła serca widzów interpretacją Niobe Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (fot, z archiwum WROSTJA)
Teatr Rapsodyczny zainaugurował działalność podczas okupacji, 1 listopada 1941 roku, premierą Króla Ducha Juliusza Słowackiego”. W kierowanym przez Mieczysława Kotlarczyka zespole znaleźli się Krystyna Dębowska, Halina Królikiewicz, Danuta Michałowska oraz najbliższy współpracownik Kotlarczyka – Karol Wojtyła, a także plastyk Tadeusz Ostaszewski. W latach okupacji teatr przygotował 8 premier. Za służbę narodowej literaturze, w latach 50. aktorzy stali się obiektem ataków i prześladowań. W 1953 roku władze podjęły decyzję o likwidacji teatru.
W słowie powitalnym Andrzej Seweryn podziekował Towaryzstwu Kultury Tetralnej, soobiscie prot. Lechowi Śliwonikowi, inicjatorowi tych obchod.owi organzioatorowi sesji Dlaczego trzeba pamiętać o Teatrze Rapsodycznym?, ktora odbywała się tego samego dnia w Teatrze Polskim z udziałem Katarzyny Flader, Jana Ciechowicza, Tadeusza Malaka i Jacka Popiela. Zatytułowana tak konferencja naukowa w 70.
Zgromadzona publiczność przyjęła koncert z entuzjazem, artyści czuli niezwykle rzadką, intensywną łączność między widzami i sceną. Irena Jun zachwyciła poruszająca interpertacją Niobe, a Maja Komorowska ściszoną, wielka prostota w wierszu Norwida Do Najświętszej Panny Marii. Usyszeliśmy inne rzadkow ykonywane strofy Nrowida (Jarosłąwa Gajewski) i Sytanisława Grochowiak (Olgierd Łukaszewicz). Tdaeusz Malak nieomylie przypomniał głębokie refleksje Herberta z Potęgi smaku.
Dzień pamięci o Teatrze Rapsodycznym w Teatrze Polskim pięknie wpisuje się w program realizowany przez Andrzeja Seweryna – poszukiwania tożsamości w teatrze i słowie.
Program koncertu:
Część I – Portret artysty. Wiersze Cypriana K. Norwida
– Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Andrzej Seweryn -” Promethidion”
– Jerzy Trela – Fortepian „Szopena”
– Jarosław Gajewski – „Epos nasza”
– Maja Komorowska – „Do Najświętszej Panny Marii”
– Teresa Budzisz-Krzyżanowska – „Rzecz o wolności słowa”
Część II – Zachwyt słowem
– Krzysztof Globisz – Juliusz Słowacki – „Beniowski” (ks. VI)
– Jerzy Trela – Stanisław Wyspiański – „Wyzwolenie”
– Halina Łabonarska – Karol Wojtyła – „Myśląc Ojczyzna”
– Halina Winiarska – Czesław Miłosz – „Orfeusz i Eurydyka”
– Irena Jun – Konstanty Ildefons Gałczyński, fragmenty poematu „Niobe”
– Marta Kurzak – Tadeusz Różewicz – „Poemat otwarty”
– Janusz Kamiński – Jan Lechoń – „Mochnacki”
– Olgierd Łukaszewicz – Stanisław Grochowiak – „Ogrójec. Modlitwa II”
– Tadeusz Malak – Zbigniew Herbert – „Przemiany Liwiusza. Potęga smaku”
Spektakl rezyserował Andrzej Seweryn, ilustrował przy fortepianie Włodzimierz Nahorny, scenariusz opracował Jarosław Gajewski.