Klient wchodzi do banku, aby podjąć większą sumę. Tu jednak zostaje uwięziony. Wprawdzie nikt go nie aresztuje, ale opuścić banku nie może. Wkrótce rozpoczyna się seria absurdalnych przesłuchań, które pozbawiają Klienta nadziei, że kiedykolwiek wymknie się z pułapki. Kafkowski pomysł francuskiego dramaturga okazuje się niestety dość wątłym budulcem dla tej farsy o społecznych absurdach – zderzenie Klienta (Krzysztof Tyniec) z pracownikami banku (Marzena Trybała, Artur Barciś) to zaledwie materiał na smakowity skecz, który ponad miarę przeciągnięty niezbyt śmieszy i niezbyt straszy. Rzecz się rozgrywa w sterylnym, bezosobowym wnętrzu małego oddziału bankowego, ze ścianami pokrytymi dziesiątkami identycznych skrytek, które stają się także tłem dokrętek wideo ukazujących obojętną ulicę, niedostrzegającą dramatu(gr. drama), rodzaj literacki (obok epiki i liryki), obejmuj... More Klienta. Zharmonizowana z treścią scenografia, spolszczone realia i solidne wykonanie nie są w stanie przesłonić mielizn tekstu, choć widz nie wychodzi bez nagrody dzięki doskonałym epizodom Elżbiety Kępińskiej (irytująca staruszka wnosząca w banku opłatę za światło) i Jadwigi Jankowskiej-Cieślak (ociężała umysłowo matka Klienta). Tak czy owak, kliencie, uważaj na banki!
„Uważaj na banki”
Tomasz Miłkowski
Przegląd nr 23/12.06
13-06-2011
