Przejdź do treści

X 2000

Październik 2000

 

 

27 października

RECITAL WOJCIECHA MŁYNARSKIEGO z udziałem Ewy Błaszczyk, kier. muz. Tadeusz Suchocki, Teatr Rampa, Scena Kameralna [3 x, 370].

 

26 października

GDZIE NIEMOWLĘ Oscara Wilde’a (wg Brata marnotrawnego), tłum. i adaptacja Katarzyna Skawina, reż. Romuald Szejd, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Ewa Zaborowska, ruch sceniczny Zofia Rudnicka, Scena Prezentacje.

 

„Przyjemność ze spotkania z tą zabawną komedyjką zapewnia wypróbowana stawka aktorska, zwłaszcza Mirosława Dubrawska, Ewa Złotowska (grając trochę pod Jędrusik) i Witold Skaruch jako płochliwy duszpasterz” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 6-7 stycznia 2001].

 

21 października

LUSTRO Niny Andrycz, Andrzeja Kondratiuka, reż. Tomasz Zygadło, scenografia Xymena Zaniewska, Mariusz Chwedczuk, muz. Tomasz Bajerski, Teatr Polski, Scena Kameralna, premiera na scenie Teatru Polskiego [33 x, 3248].

 

Spektakl wystawiony z okazji 65-lecia pracy artystycznej Niny Andrycz, która „z nieomylną intuicją i wyczuciem sceny rozmawia sama ze sobą i ze swoją publicznością. Rozmawia także o przemijaniu, któremu na przekór ukazuje swoją niemal młodzieńczą siłę ekspresji i dojrzałą refleksję” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna” nr 253, 28-29 października 2000].

 

13 października

ODWRÓT Williama Nicholsona, tłum. Elżbieta Woźniak, reż. Maciej Englert, scen. Marcin Stajewski, muzyka Jerzy Satanowski, Teatr Współczesny w Warszawie, Scena w Baraku [46 x, 3213].

 

Prapremiera polska. „Na Scenie w Baraku Odwrót przemawia do widza siłą emocji aktorów, magią poezji i umownym stylem budowania sytuacji scenicznych. Grają tylko trzy osoby: Alicję Marta Lipińska, Edwarda Olgierd Łukaszewicz, a ich syna Jammie’ego Jacek Rozenek, tworząc bogato skonstruowane postaci” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 25-26 listopada 2000].

 

7 października

GOTUJĄCY SIĘ PIES, tragital Edyty Jungowskiej, opieka art. Rafał Sabara, scenografia Barbara Nyczaj, Teatr Studio, Malarnia [12 x, 876].

 

6 października

PRYWATNA KLINIKA Johna Chapmana, Dave’a Freemana, tłum. Elżbieta Woźniak, reż. Jerzy Bończak, scenografia Klaudia Solarz, kostiumy Anna Bizner, oprac. muz. Małgorzata Małaszko-Stasiewicz, Teatr Komedia – Północne Centrum Sztuki [70 x, 30751 + 11 x gościnnie, 4508].

 

4 października

ZAPOMNIANE SŁOWA Stanisława Tyma, reż. i wykonanie autora, przy fortepianie Jerzy Derfel, Teatr Powszechny, Mała Scena [44 x, 5098 + 10 x gościnnie, 2800].

 

„Cały wieczór sprawia wrażenie pożegnania z kabaretem z duchu STS-owskim. Tym się do tradycji STS-owskiej przyznaje, co więcej uważa STS za swoją najważniejszą uczelnię. I rzeczywiście, wyniósł z niej poczucie obywatelskiego niepokoju, wrażliwości na niesprawiedliwość i potrzebę przeciwstawiania się złu. To właśnie te zapomniane słowa, których wprawdzie Tym na scenie nie wypowiada, ale które najwyraźniej patronują jego spektaklowi” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”].

 

 

Leave a Reply