Październik 1997
31 października
Zmarł Tadeusz Janczar.
25 października
ŻABUSIA Gabrieli Zapolskiej, reż. Bogdan Baer, scenografia Iwona Zaborowska, oprac. muz. Anna Płoszaj, Teatr Polski, Scena Kameralna [62 x, 9391].
„Nie uratował spektaklu mocny i dobrze wygrany finał ani wysmakowane kostiumy. I to powód, dla którego Żabusia sprawiła wrażenie nieco tylko odkurzonej ramoty” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 2 grudnia 1997].
24 października
KOBIETA BEZ ZNACZENIA Oskara Wilde’a, tłum. Michał Roniker, reż. Romuald Szejd, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Ewa Zaborowska, Scena Prezentacje.
OBOK NAS, piosenki lat 70., scenariusz, reż., choreografia(gr. choreia = taniec + grapho = piszę), sztuka tworzenia u... More Janusz Józefowicz, kier. muz. Janusz Stokłosa, scenografia Janusz Sosnowski i Marek Chowaniec, kostiumy Agnieszka Komornicka, dialogi i prowadzenie Wojciech Mann i Krzysztof Materna, Teatr Studio Buffo [63 x].
21 października
KAWAŁEK SZCZĘŚCIA ’97 Stanisława Tyma, reż. i wykonanie autora, Teatr Powszechny, Mała Scena [4 x, 647 + 21 x na Scenie Głównej, 5820 i 4 x w terenie, 900].
18 października
BARDZO UWAŻAJ NA…, wg Gertrudy Stein, tłum. Anna Kołyszko, scenariusz i reż. Barbara Dziekan, muz. Krzysztof Woliński, Teatr Rozmaitości [12 x, 1396].
„To tylko dwanaście śpiewanych wierszy, ale i całe widowisko. Barbara Dziekan, która całość ułożyła i wyreżyserowała, skomponowała spektakl o zmiennych nastrojach, zalecający się dwuznacznością, niedopowiedzeniem, odrobiną szaleństwa. Sama też wystąpiła u boku Roberta Janowskiego, który podbił serca młodej widowni w musicalu „Metro” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 18 listopada 1997].
11 października
ODCHODZIŁ MĘŻCZYZNA OD KOBIETY Siemiona Złotnikowa, tłum. Anna Sobecka, reż. Tomasz Zygadło, scenografia Marcin Stajewski, muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, Teatr Ateneum, Scena 61 [45 x, 3639].
„Przedstawienie w „Ateneum” to przede wszystkim wielki sukces aktorskiego duetu: Anny Seniuk i Jana Matyjaszkiewicza. Stworzyli oni portret starego małżeństwa, które u kresu życia staje przed groźbą rozpadu” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna” nr 257, 4 listopada 1997].
10 października
ZDOBYCIE BIEGUNA POŁUDNIOWEGO Manfred Karge, tłum. Andrzej Kopacki, reż. Cezary Morawski, scenografia Agnieszka Zawadowska, muz. Agnieszka Kołodziejczyk (opracowanie muzyczne), ruch sceniczny Paweł Burczyk, Teatr Powszechny, Mała Scena [20 x, 2286 + 1 gościnnie, 250].
Wyróżnienie dla Katarzyny Herman i Doroty Landowskiej na Festiwalu Sztuki Aktorskiej, Kalisz 1998. Obok aktorów Powszechnego aktorzy Montowni, ich bohaterowie „to „młodzi gniewni”, bez pracy, żyjący z zasiłku dla bezrobotnych. Każdego dnia wracają z pośredniaka z poczuciem goryczy i bezsensu. Nie ma dla nich pracy, nie ma miejsca w społeczeństwie. Mogą być i są tylko autsajderami” [Grzegorz Janikowski, „Sycyna” nr 23, 7 grudnia 1997].
9 października
KOŃCÓWKA Samuel Becketta, tłum. i reż. Antoni Libera, scen. Ewa Starowieyska, Teatr Dramatyczny, Sala Prób im. Haliny Mikołajskiej [36 x].
Grany w zgodzie z Beckettem, „mimo wycyzelowania szczegółów, jest to spektakl bardziej do myślenia niż do oglądania. Nie budzi niemal żadnych uczuć. To pewien paradoks, ponieważ dramaturgowi chodziło bardziej o działanie na emocje, niż filozoficzne głębie” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 28 października 1997].
4 października
ADWOKAT I RÓŻE Jerzy Szaniawski, reż. Zbigniew Zapasiewicz, scenografia Dorota Kołodyńska, muz. Henryk Gembalski, Teatr Współczesny, Scena w Baraku [49 x, 5044]
„Powrót Szaniawskiego na stołeczne sceny po długiej nieobecności nie wypadł może triumfalnie, ale przedstawienie z całą pewnością warto obejrzeć. Jego moralne pytania zachowały aktualność, a delikatna ironia urok” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 1 listopada 1997].