Przejdź do treści

X 1997

Październik 1997

 

 

31 października

Zmarł Tadeusz Janczar.

 

25 października

ŻABUSIA Gabrieli Zapolskiej, reż. Bogdan Baer, scenografia Iwona Zaborowska, oprac. muz. Anna Płoszaj, Teatr Polski, Scena Kameralna [62 x, 9391].

 

„Nie uratował spektaklu mocny i dobrze wygrany finał ani wysmakowane kostiumy. I to powód, dla którego Żabusia sprawiła wrażenie nieco tylko odkurzonej ramoty” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 2 grudnia 1997].

 

24 października

KOBIETA BEZ ZNACZENIA Oskara Wilde’a, tłum. Michał Roniker, reż. Romuald Szejd, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Ewa Zaborowska, Scena Prezentacje.

 

OBOK NAS, piosenki lat 70., scenariusz, reż., choreografia Janusz Józefowicz, kier. muz. Janusz Stokłosa, scenografia Janusz Sosnowski i Marek Chowaniec, kostiumy Agnieszka Komornicka, dialogi i prowadzenie Wojciech Mann i Krzysztof Materna, Teatr Studio Buffo [63 x].

 

21 października

KAWAŁEK SZCZĘŚCIA ’97 Stanisława Tyma, reż. i wykonanie autora, Teatr Powszechny, Mała Scena [4 x, 647 + 21 x na Scenie Głównej, 5820 i 4 x w terenie, 900].

 

18 października

BARDZO UWAŻAJ NA…, wg Gertrudy Stein, tłum. Anna Kołyszko, scenariusz i reż. Barbara Dziekan, muz. Krzysztof Woliński, Teatr Rozmaitości [12 x, 1396].

 

„To tylko dwanaście śpiewanych wierszy, ale i całe widowisko. Barbara Dziekan, która całość ułożyła i wyreżyserowała, skomponowała spektakl o zmiennych nastrojach, zalecający się dwuznacznością, niedopowiedzeniem, odrobiną szaleństwa. Sama też wystąpiła u boku Roberta Janowskiego, który podbił serca młodej widowni w musicalu „Metro” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 18 listopada 1997].

 

11 października

ODCHODZIŁ MĘŻCZYZNA OD KOBIETY Siemiona Złotnikowa, tłum. Anna Sobecka, reż. Tomasz Zygadło, scenografia Marcin Stajewski, muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, Teatr Ateneum, Scena 61 [45 x, 3639].

 

„Przedstawienie w „Ateneum” to przede wszystkim wielki sukces aktorskiego duetu: Anny Seniuk i Jana Matyjaszkiewicza. Stworzyli oni portret starego małżeństwa, które u kresu życia staje przed groźbą rozpadu” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna” nr 257, 4 listopada 1997].

 

10 października

ZDOBYCIE BIEGUNA POŁUDNIOWEGO Manfred Karge, tłum. Andrzej Kopacki, reż. Cezary Morawski, scenografia Agnieszka Zawadowska, muz. Agnieszka Kołodziejczyk (opracowanie muzyczne), ruch sceniczny Paweł Burczyk, Teatr Powszechny, Mała Scena [20 x, 2286 + 1 gościnnie, 250].

 

Wyróżnienie dla Katarzyny Herman i Doroty Landowskiej na Festiwalu Sztuki Aktorskiej, Kalisz 1998. Obok aktorów Powszechnego aktorzy Montowni, ich bohaterowie „to „młodzi gniewni”, bez pracy, żyjący z zasiłku dla bezrobotnych. Każdego dnia wracają z pośredniaka z poczuciem goryczy i bezsensu. Nie ma dla nich pracy, nie ma miejsca w społeczeństwie. Mogą być i są tylko autsajderami” [Grzegorz Janikowski, „Sycyna” nr 23, 7 grudnia 1997].

 

9 października

KOŃCÓWKA Samuel Becketta, tłum. i reż. Antoni Libera, scen. Ewa Starowieyska, Teatr Dramatyczny, Sala Prób im. Haliny Mikołajskiej [36 x].

 

Grany w zgodzie z Beckettem, „mimo wycyzelowania szczegółów, jest to spektakl bardziej do myślenia niż do oglądania. Nie budzi niemal żadnych uczuć. To pewien paradoks, ponieważ dramaturgowi chodziło bardziej o działanie na emocje, niż filozoficzne głębie” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 28 października 1997].

 

4 października

ADWOKAT I RÓŻE Jerzy Szaniawski, reż. Zbigniew Zapasiewicz, scenografia Dorota Kołodyńska, muz. Henryk Gembalski, Teatr Współczesny, Scena w Baraku [49 x, 5044]

 

„Powrót Szaniawskiego na stołeczne sceny po długiej nieobecności nie wypadł może triumfalnie, ale przedstawienie z całą pewnością warto obejrzeć. Jego moralne pytania zachowały aktualność, a delikatna ironia urok” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 1 listopada 1997].

 

 

Leave a Reply