Przejdź do treści

IV 1999

Kwiecień 1999

 

 

27 kwietnia

POGODA DUCHA, wg Jarosława Iwaszkiewicza, insc. i reż. Adam Hanuszkiewicz, scenografia Elżbieta Karaszkiewicz, muz. Andrzej Żylis, Teatr Nowy [10x].

 

24 kwietnia

ŚWIĘTY MIKOŁAJ Conora McPhersona, tłum. Elżbieta Woźniak, reż. Agnieszka Glińska, scenografia Jan Kozikowski, monodram Jana Englerta Teatr Ateneum, Scena na Dole [12 x, 647].

 

„Podczas tej godziny w „Ateneum” Jan Englert dowodzi, że potrafi wodzić za nos publiczność, czarować, bawić i niepokoić. Wciąga nas do swojej gry i niepostrzeżenie stajemy się wampirami. Michael Billington napisał, że krytyk ma wiele wspólnego z wampirem. Okazuje się, że publiczność również. Karmi się aktorem, a potem porzuca go po skończonym spektaklu” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 22-23 maja 1999].

 

17 kwietnia

SHOPPING AND FUCKING Marka Ravenhilla, tłum. Paweł Łysak i Paweł Wodziński, reż. Paweł Łysak, scenografia Paweł Wodziński, produkcja Towarzystwo Teatralne, premiera na scenie Teatru Rozmaitości.

 

Premiera wzburzyła część stołecznych radnych z powodu nadmiernej ilości wulgaryzmów w tekście sztuki. „Czy zatem wolność artysty może być zagrożona? Za wcześnie jeszcze na jednoznaczną odpowiedź na to pytanie. Ale z pewnością dyskusja na ten temat jest już dziś potrzebna” [Jacek Marczyński, „Rzeczpospolita” nr 291, 14 grudnia 2005].

 

PRZEŻYJ TO SAM, piosenki lat 80., scenariusz, reż. i choreografia Janusz Józefowicz, kier. muz. Janusz Stokłosa, scenografia Janusz Sosnowski, Teatr Studio Buffo [20 x].

 

11 kwietnia

TALK RADIO Erica Bogosiana, reż. Jacek Orłowski, scenografia Aleksandra Semenowicz, muz. Henryk Gembalski, praca nad słowem Grażyna Matyszkiewicz, nagrania i efekty dźwiękowe Janusz Borysiak, w roli głównej Bronisław Wrocławski (gościnnie), Teatr Studio, Malarnia [21 x, 1711].

 

10-17 kwietnia

Przegląd „Małe sztuki z wielkimi aktorami” w Teatrze na Woli.

 

9 kwietnia

TRAKTAT O MARIONETKACH Heinricha von Kleista, tłum. Ryszard Ziobro, scenariusz, reż. i choreografia Henryk Tomaszewski, scenografia Kazimierz Wiśniak, muz. Zbigniew Karnecki, Teatr Narodowy, Scena przy Wierzbowej [18 x, 2205]

 

Nagroda im. Konrada Swinarskiego dla Henryka Tomaszewskiego dla najlepszego reżysera w sezonie 1998/1999 (za reżyserię Traktatu... oraz za całokształt twórczości).

 

„Spotkanie Tomaszewskiego z Kleistem, zrozumiałe u artysty, które życie swoje poświęcił obcowaniu ze sztuką konwencji ciała, dla którego wyścig ciała z marionetką był codziennym chlebem i punktem odniesienia nie zakończyło się jednak sukcesem. Artysta niepodzielnie panujący w teatrze ruchu, w teatrze dramatycznym zachowuje się niepewnie – być może dlatego, że w gruncie rzeczy tekst nie ułatwia mu zadania. Reżyser stara się być powściągliwy, niemal bezinteresowny, tworzy ładne obrazy, ale zachowuje za dalekie wystudzenie emocjonalne” [Tomasz Miłkowski „Trybuna” nr 106, 8-9 maja 1999].

 

„Istotą tego spektaklu jest niezbyt dziś poważana warsztatowa biegłość scenicznej narracji, w której forma wynika z treści, przy czym każdy ze środków został użyty we właściwym celu i w doskonałych proporcjach. To znaczy oszczędnie, z niezbędną celowością, bez jakiegokolwiek niepotrzebnego ornamentu. Ta rzucająca się w oczy szlachetna prostota dała w rezultacie widowisko prawdziwie porywające. Dostarczające autentycznych, dawno zapomnianych wzruszeń, jak w czasach, kiedy wszystko było pierwsze. Kiedy Bóg na własne podobieństwo stworzył człowieka, a człowiek – lalkę” [Janusz R. Kowalczyk, „Rzeczpospolita” nr 85, 12 kwietnia 1999].

 

CELIMENA I KARDYNAŁ Jacquesa Rampala, tłum. Andrzej Ozga, reż. Romuald Szejd, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Ewa Zaborowska, Scena Prezentacje [13 x].

 

5 kwietnia

CO MI ZOSTAŁO Z TYCH LAT, recital Janusza Zakrzeńskiego, Teatr Polski, Scena Kameralna [5 x, 526].

 

 

Leave a Reply