Przejdź do treści

XI 1994

Listopad 1994

 

 

25 listopada

DOZWOLONE OD LAT 16-TU, scenariusz i insc. Adam Hanuszkiewicz wg Adama Mickiewicza, Tadeusza Boya-Żeleńskiego, Zygmunta Krasińskiego, Stanisława Wyspiańskiego i Witolda Gombrowicza, dekoracje Mariusz Chwedczuk, kostiumy Xymena Zaniewska, muz. I aranżacje Paweł Mykietyn, kier. muz. Andrzej Żylis, Teatr Nowy.

 

BENEFIS PANI HANKI, scenariusz i reż. Zbigniew Korpolewski, choreografia Jarosław Staniek, scenografia Małgorzata Treutler, oprac. i kier. muz. Czesław Majewski, Teatr Syrena.

 

22 listopada

PRZEBUDZENIE WIOSNY Franka Wedekinda, tłum. Zbigniew Krawczykowski, reż. Szczepan Szczykno, scenografia Jolanta Bojanowska, muzyka Henryk Gembalski, Teatr Polski, Scena Kameralna [37 x, 3979].

 

Spektakl przyjęto z mieszanymi uczuciami, doceniano sam fakt sięgnięcia po zapomniany a ważny dramat. „Uwagę zwraca ciekawa konstrukcja przedstawienia oraz oryginalny zabieg zmiany nastroju po przerwie” [Halina Guryn, „Teatr”], ale finał budził zdumienie „Piekło dojrzewania rozmywa się w niezamierzonej chyba parodii Grand Guignoli i jest zagłuszane przez tłumiony chichot widzów” [Jerzy Jasiński, „Wiadomości Kulturalne” nr 24, 6 listopada 1994].

 

13 listopada

FANTAZY Juliusza Słowackiego, reż. Gustaw Holoubek, scenografia Lidia Mintycz-Skarżyńska, Jerzy Skarżyński, muz. Wojciech Borkowski, Piotr Zieniewicz, w roli tytułowej Marek Kondrat, Teatr Ateneum [35 x, 10612].

 

„Kiedy wchodzi Idalia, zagarnia dla siebie całą tę przestrzeń. Teresa Budzisz-Krzyżanowska wypełnia ją słowem, gestem i ruchem, jak nikt inny w tym przedstawieniu. I, jak nikt inny, łączy w organiczną całość romantyczną frazę, niebywałej piękności i skomplikowania, z psychologią postaci, kapryśną, mieniącą się nastrojami i uczuciami” [Barbara Osterloff, „Teatr” nr 2, luty1995]. Mimo to spektakl budził zastrzeżenia ze względu na brak energii.

 

6 listopada

NIEMCY Leona Kruczkowskiego, reż. Magda Teresa Wójcik, scenografia Tomasz Wójcik, oprac. muz. Barbara Dzięgielewska, spektakl prezentowany na scena Teatru na Woli i Teatru Komedia, Teatr Adekwatny.

 

5 listopada

MIŁOŚĆ I GNIEW Johna Osborne’a, tłum. Wacława Komarnicka, Krystyna Tarnowska, reż. Mariusz Benoit, scenografia Maciej Preyer, przedstawienie dyplomowe studentów IV roku Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie, Teatr Powszechny, Mała Scena [40 x, 4902].

 

„Młodzi grają tu młodych, lecz grają dojrzale; odnosi się wrażenie, że są już w pełni ukształtowanymi osobowościami – zwłaszcza Agnieszka Krukówna (Alison) i Michał Żebrowski (w ogromnej, piekielnie trudnej i piekielnie efektownej roli Jimmy’ego), ale świetnie dopełniają niewielką obsadę także Sylwia Zmitrowicz (Helena) i Jacek Rozenek (Cliff)” [Lucjan Kydryński, „Przekrój” nr 3, 15.01.1995].

 

NAGRODY:

Na Festiwalu Przedstawień Dyplomowych w Łodzi w 1995 roku dwie Nagrody Główne otrzymali Agnieszka Krukówna i Michał Żebrowski, a wyróżnienia Sylwia Zmitrowicz i Jacek Rozenek.

 

 

 

Leave a Reply