Przejdź do treści

XI 1992

Listopad 1992

 

 

28 listopada

ROBERTO ZUCCO Bernard-Marie Koltès, tłum. Piotr Szymanowski, reż. Paweł Łysak, scenografia Grzegorz Małecki, muz. Marcin Błażewicz, Teatr Dramatyczny, Sala Prób im. Haliny Mikołajskiej [10 x, 663].

 

„Z całości widowiska wiało podejrzaną moralistyką. Między sceną a widownią nie powstał żaden typ niezbędnego napięcia: ani fabularnego, ani emocjonalnego, ani intelektualnego” [Tomasz Miłkowski, „Życie Codzienne”, 14 grudnia 1992].

 

ŚMIERĆ KOMIWOJAŻERA Arthura Millera, tłum. Joanna Gorczyńska, reż. Feliks Falk, scenografia Marcin Stajewski, muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, w roli tytułowej Jerzy Kamas, Teatr Ateneum [18 x, 5359].

 

ONI Stanisława Ignacego Witkiewicza, reż. Rudolf Zioło, scenografia Andrzej Witkowski, oprac. muz. Janusz Stokłosa, Teatr Powszechny [32 x, 6594 + 2 x poza siedzibą, 1300].

 

Reżyser trafnie uchwycił proporcję między odczłowieczoną groteskowo-groźną kliką pułkownika Abłoputo a zindywidualizowanymi i skomplikowanymi osobowościami Bałandaszka i Spiki. (…) Przedstawienie sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicza „Oni” w Teatrze Powszechnym jest dużym wydarzeniem w szarawym ostatnio życiu teatralnym stolicy”[Józef Szczawiński, „Słowo Powszechne” nr 9, 14 stycznia 1993].

 

27 listopada

JULIO, JESTES CZARUJĄCA Gilberta Dauvajon, tłum. Ewa Bonacka, Barbara Molska, oprac. tekstu i reż. Romuald Szejd, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Teresa Rożyłło, Scena Prezentacje.

 

W NOCY NA STARYM RYNKU, widowisko pantomimiczne na motywach dramatu Icchaka Lejbusza Pereca, scenariusz i reż. Szymon Szurmiej, choreografia Zdzisław Starczynowski, muz. Bernadetta Matuszczak, scenografia Zofii Wierchowicz w adaptacji Andrzeja Sadowskiego, Teatr Żydowski [8 x, 733].

 

23 listopada

MIŁOŚĆ I GNIEW Johna Osborne’a, tłum. Wacława Komarnicka, Krystyna Tarnowska, reż. Krzysztof Kolberger, scenografia Marek Chowaniec, muz. Zbigniew Wodecki, przedstawienie dyplomowe IV roku Wydziału Aktorskiego łódzkiej Filmówki, Teatr Północny [8 x, 737].

 

22 listopada

LAUTRÉAMONT – SNY na motywach Pieśni Maldorora, tłum. Maciej Żurowski, scenariusz Mariusz Treliński, Agnieszka Lipiec-Wróblewska, reż. Mariusz Treliński, scenografia Andrzej Majewski, kostiumy Zofia de Ines, choreografia Emil Wesołowski, Teatr Studio [28 x, 5642].

 

14 listopada

SEANS Noëla Cowarda, tłum. Irena Babel, reż. Adam Hanuszkiewicz, scenografia Mariusz Chwedczuk, kostiumy Xymena Zaniewska, w roli głównej Irena Kwiatkowska, Teatr Nowy.

 

10 listopada

OKRUCHY CZUŁOŚCI Neila Simona, tłum. Magdalena Ciesielska, Włodzimierz Kaczkowski, reż. Włodzimierz Kaczkowski, scenografia Marcin Stajewski, Teatr Powszechny, Mała Scena [62 x, 7895].

 

Przedstawienie chwalone, oglądane, a sztuka z gatunku „do grania”. Reżyser „nadał dobre tempo, zadbał o jednolity styl, czytelność, umiar w środkach ekspresji i znakomite pointowanie tekstu. Sukces umożliwiła świetna obsada. Z parą: Jadwiga Jankowska-Cieślak (Evy Meara) i Kazimierz Kaczor (Jimmy Perry) na czele” [Andrzej Hausbrandt, „Nowy Świat” nr 283, 2 grudnia 1992]. A jednak nie bez zastrzeżeń, bo rzecz „ani ziębi ani grzeje, jest idealnie zimna” [Tomasz Miłkowski, „Życie Codzienne”, 27-28 lutego 1993].

 

8 listopada

Z BATUTĄ I KWADRATEM, scenariusz Maciej i Joanna Niesiołowscy, opr. tekstu i dialogów Krzysztof Jaślar, reż. Jan Kobuszewski, scenografia Józef Napiórkowski, choreografia i współpr. reż. Joanna Niesiołowska-Schaittner, Teatr Kwadrat [48 x].

 

 

 

Leave a Reply