Przejdź do treści

VII VIII IX 1993

Lipiec-wrzesień 1993

 

 

26 września

OBRONA WARSZAWY – RZECZ O STEFANIE STARZYŃSKIM, reż. i wykonanie Henryk Boukołowski, Teatr Adekwatny.

 

13 sierpnia

STRONAMI DESZCZE, STRONAMI POGODA, scenariusz i reż. Adam Hanuszkiewicz, kostiumy Xymena Zaniewska, choreografia Dorota Furman, Teatr Nowy, premiera w Teatrze Królewskim w Łazienkach.

 

„Jest już zasługą samo przypomnienie tej pięknej poezji i oprawienie jej sugestywną muzyką. Hanuszkiewicz jednak na tym nie poprzestał: przypomniał przy okazji także siebie jako świetnego interpretatora słowa poetyckiego, a przede wszystkim zharmonizował wiele tonów, odcieni i motywów tej poezji. Pomysł połączenia poezji śpiewanej i mówionej sprawdził się tu w każdym calu, nawet wówczas, gdy ten sam utwór usłyszeliśmy dwukrotnie” [Tomasz Milkowski, „Życie Codzienne”].

 

10 lipca

TAK JEST, JAK SIĘ PAŃSTWU ZDAJE Luigi Pirandella, tłum. Jerzy Jędrzejewicz, reż. Waldemar Śmigasiewicz, scenografia Maciej Preyer, muz. Wojciech Borkowski, Teatr Ateneum [5 x, 1941].

 

„Gwiazda spektaklu jest niewątpliwe Gustaw Holoubek, Gra dowcipnie i lekko, z odrobiną dezynwoltury, spokojnie i pewnie. Oglądamy bardzo inteligentnego aktora w roli inteligentnego człowieka” [Piotr Gruszczyński, „Gazeta Wyborcza” 1993 nr 161].

 

2 lipca

NA SZKLE MALOWANE Ernesta Brylla, Katarzyny Gaertner, reż. Krystyna Janda, scenografia Maciej Preyer, choreografia Michał Jarczyk, oprac. muz. Franciszek Seman, oprac. wokalne Romana Krebsówna, światło Edward Kłosiński, Teatr Powszechny [17 x, 6959].

 

„Na postać Janosika spojrzała reżyserka przez pryzmat kultury masowej. To bohater jakby żywcem wzięty z komiksu – śliczny i silny, skrzyżowanie pięknego górala z Tarzanem. I taką postać bardzo przekonująco kreuje Emilian Kamiński. Coś z cepeliowskiej lalki ma główna narzeczona Janosika, Swoja (bardzo dobra Justyna Sieńczyłło). Świetnego babskiego Diabła o niesłychanej, nawet jak na czarta, sprawności fizycznej zagrała Dorota Stalińska. (…) A życiową rolę Opowiadacza miał w tym widowisku Sylwester Maciejewski” [Jacek Lutomski, „Rzeczpospolita” nr 154, 5 lipca 1993].

 

LEGENDA Stanisława Wyspiańskiego, reż. Barbara Sierosławska, scenografia Agnieszka Zawadowska, muz. Immanuel Brockhaus, choreografia Andre Notter, premiera w Zakładach Norblina, Teatr Studio, Malarnia [20 x, 1284].

 

 

 

Leave a Reply