Przejdź do treści

V 1989

Maj 1989

 

30 maja

WUJASZEK WANIA Antona Czechowa, tłum. Jarosław Iwaszkiewicz, reż. Rudolf Zioło, scenografia Andrzej Witkowski, muzyka Janusz Stokłosa, Teatr Powszechny, w roli tytułowej Władysław Kowalski, w roli Astrowa Janusz Gajos [18 x, 5 085].

 

Premiera, zaplanowana jeszcze przez Zygmunta Hübnera, rozczarowała: „Niepokoi nieco gęsty opar beznadziejnego smutku i rezygnacji, jaki od początku rozlewa się po scenie, ale ciągle mamy nadzieję, że zostanie rozwiany,a w tych dymach uda się dostrzec barwy bardziej żywe. Nic z tego. Zioło popełnił bowiem podstawowy błąd. W pierwszym akcie zawarł wszystko, co miał do powiedzenia, od początku widzimy więc ruinę ludzi” [Bożena Winnicka, „Życie Literackie” nr 37, 1989].

 

Doceniono rzemiosło aktorów „Przedstawienie świetnie poprowadzone od strony warsztatowej, bogate w znaczenia i ciekawe role aktorskie. To cieszy, zwykliśmy bowiem narzekać na szarość naszych scen. Tymczasem ten właśnie wieczór, tak świadomie utrzymany w szaroburej tonacji, chciałoby się powiedzieć, zajaśniał blaskiem prawdziwej sztuki” [Zofia Sieradzka „Argumenty” nr 31, 30 lipca 1989].

 

Publiczność głosowała nogami: w następnym sezonie sztuka szla tylko 6 razy.

 

IGNACY GOGOLEWSKI składa rezygnację z kierowania Teatrem Rozmaitości.

 

27 maja 1989

ŻYCIE I NIEZWYKŁE PRZYGODY ŻOŁNIERZA IWANA CZONKINA, tłum. Wiktor Dłuski, adaptacja i reż. Maciej Englert, scenografia Marcin Stajewski, Teatr Współczesny, w roli tytułowej Adam Ferency [24 x, 7 418].

 

„Stalinizm w tym teatralnym Życiu żołnierza Czonkina ma inną twarz, nie tę, do jakich przywykliśmy od niedawna na scenach. Jego grozę oswaja żywioł humoru, prostota życia zwyczajnego, chłopski spryt i przekonanie, że żyć trzeba, a jak się już żyje, to to jest bardzo ładne” [Teresa Krzemień, „Odrodzenie” 1989 nr 25].

 

19 maja

PARASOLKA Franka Dunai, tłum. Michał Ronikier, reż. Zbigniew Zapasiewicz, scenografia Krzysztof Pankiewicz, Teatr Dramatyczny [12 x, 3 810].

 

18 maja

PORWANIE W TIUTURLISTANIE Wojciecha Żukrowskiego, tekst piosenki finałowej Marek Robaczewski, scenariusz Krystyna Skuszanka, reż. Paweł Galia, scenografia K. Kępińska, muzyka W. Gogolewski, Scena na Woli, Teatr Narodowy [20 x, 6 648].

 

15 maja

Adam Hanuszkiewicz zostaje dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Nowego.

 

8 maja

ZIMNY ŻAL Jeremiego Przybory, Magdaleny Umer, reż. Jeremi Przybora, Magdalena Umer, Teatr Rampa na Targówku [9 x, 2 785].

 

6 maja

PIOSENKI FRANCUSKIE, teksty polskie Andrzej Jarecki, wybór, układ i reżyseria Romuald Szejd, aranżacje i kierownictwo muzyczne Ewa Janowska, scenografia Andrzej Piątkowski, Marcin Stajewski, ruch sceniczny Zofia Rudnicka; gość specjalny wieczoru – Zofia Rysiówna, Scena Prezentacje.

 

MANDAT Nikołaj Erdmana, tłum. René Śliwowski, reż. Marcin Sławiński, scenografia Józef Napiórkowski, Teatr Kwadrat [19 x]

 

NARZECZONA ROZBÓJNIKA Alfreda Uhry i Roberta Waldmana wg powieści Eudory Welty, tłum. Andrzej Jarecki, reż. Levin A. Goff (USA), scenografia Adam Kilian, opr. muz. Tadeusz Tuszowski. Kier. muz. Mirosław Jastrzębski, choreografia Zbigniew Strzałkowski [23 x, 9 127].

 

4 maja

Krzysztof Rudziński zostaje dyrektorem naczelny, a Andrzej Wajda artystycznym Teatru Powszechnego.

 

 

 

Leave a Reply